barwnikowe

Barwnikowe odnosi się do barwników, substancji chemicznych stosowanych do nadawania koloru materiałom, roztworom i produktom. W praktyce wyróżnia się dwa zasadnicze typy: barwniki pigmentowe (nie rozpuszczalne w medium, osadzają się na nośniku) oraz barwniki rozpuszczalne (dye, barwiące roztwory). Barwniki pigmentowe tworzą barwną warstwę na powierzchniach lub w matrycach, natomiast barwniki rozpuszczalne barwią medium jako roztwory.

Z podziału chemicznego wyróżnia się barwniki organiczne i nieorganiczne; możemy także wyróżnić naturalne (pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego) oraz syntetyczne. Barwnikowe substancje znajdują zastosowanie w wielu sektorach: w przemyśle spożywczym jako barwniki spożywcze, w kosmetyce jako składniki pigmentujące i barwiące, w przemyśle tekstylnym oraz w farbach i drukarstwie.

Właściwości decydujące o zastosowaniu to barwność, jasność i odcień, światłoodporność, stabilność chemiczna, toksyczność oraz zgodność z obowiązującymi normami. Ważne są także interakcje z nośnikami oraz możliwość migracji barwników.

Regulacje i bezpieczeństwo: barwniki w żywności i kosmetykach podlegają ocenie bezpieczeństwa i dopuszczeniom, często z oznaczeniami odniesionymi do systemu E (np. UE) lub odpowiednimi normami FDA. Wymagania REACH dotyczą rejestracji i oceny wielu związków.

Historia barwników obejmuje odżycie naturalnych pigmentów używanych od starożytności po rozwój syntetycznych barwników w XIX wieku, co doprowadziło do większej trwałości i szerokiego zakresu zastosowań.