antykorozyjny

Antykorozyjny to przymiotnik odnoszący się do ochrony przed korozją. W praktyce określa środki, technologie i właściwości materiałów, które ograniczają lub hamują utlenianie i degradację metali oraz innych elementów narażonych na agresywne środowisko.

Środki antykorozyjne obejmują różne kategorie. Powłoki ochronne tworzą fizyczną barierę między materiałem a środowiskiem. Mogą to być powłoki organiczne (farby, lakiery), powłoki inorganiczne (galwanizacja cynkowa, powłoki chromowe) oraz powłoki ceramiczne i ceramiczno-organiczne. Ochrona katodowa polega na wprowadzeniu odpowiedniego potencjału, który ogranicza utlenianie, na przykład poprzez galwanizację blach stalowych lub stosowanie powłok pasywnych.

Inhibitory korozji to związki chemiczne dodawane do środowisk, w których występuje kontakt metalowy, takie jak woda chłodnicza, oleje czy paliwa. Zmniejszają tempo korozji poprzez powstrzymywanie reakcji elektrodowych.

Ocena antykorozyjności i trwałości materiałów odbywa się w laboratoriach według norm i standardów, m.in. testów solnych oraz badań elektrochemicznych takich jak EIS czy polarografia. W praktyce antykorozyjne rozwiązania stosuje się w motoryzacji, budownictwie, przemyśle morskim, energetyce i infrastrukturze.

Termin antykorozyjny może odnosić się także do samych materiałów o podwyższonej odporności na korozję, takich jak stal nierdzewna, stopy aluminium czy specjalne powłoki ochronne.