anatomopatologicznych

Patologia anatomiczna, zwana także anatomopatologią, to specjalność medyczna zajmująca się rozpoznawaniem chorób na podstawie zmian morfologicznych tkanek i narządów. Główne obszary pracy obejmują badania histopatologiczne i cytologiczne, a także sekcje zwłok. Wyniki sprawozdań patologicznych dostarczają podstaw diagnostycznych, prognostycznych i terapeutycznych dla lekarzy klinicystów.

Do podstawowych metod należą badanie makroskopowe materiałów chirurgicznych i bioptatów, ocena preparatów anatomopatologicznych, utrwalanie, procesy parafinowe, sekcjonowanie oraz barwienia histologiczne, najczęściej hematoksyliną i eozyną (H&E). W praktyce stosuje się także barwienia specjalne, immunohistochemię oraz techniki molekularne w celu charakterystyki zmian i klasyfikacji nowotworów. Cytologia, w tym aspiracja cienkoigłowa i cytologia eksfoliacyjna, pozwala na ocenę komórek bez konieczności pełnego biopsy.

Patologia anatomiczna odgrywa kluczową rolę w diagnostyce i klasyfikacji chorób, zwłaszcza nowotworów, infekcji i procesów zapalnych. Na podstawie oceny materiału patologicznego określa się typ nowotworu, jego stadium i potencjalną agresję, co wpływa na wybór terapii i rokowanie. Stosuje się międzynarodowe klasyfikacje, w tym systemy WHO i klasyfikacje stanu zaawansowania. Raport patologiczny stanowi istotny element dokumentacji medycznej i łączy się z innymi danymi klinicznymi i radiologicznymi.

W ramach patologii wyróżnia się patologię chirurgiczną (diagnozowanie materiałów operacyjnych i biopsyjnych), patologię cytologiczną oraz patologię sądową (forensic pathology), która zajmuje się badaniem przyczyn i okoliczności zgonów. Patolodzy ściśle współpracują z klinicystami w procesie diagnostycznym i podejmowaniu decyzji terapeutycznych. W edukacji i praktyce zakres ten rozwinął się dzięki technikom immunohistochemznym i testom molekularnym.

Wykształcenie w patologii anatomicznej obejmuje studia medyczne, specjalizację z patomorfologii i uzyskanie odpowiednich certyfikatów. Dziedzina rozwija się dynamicznie wraz z postępem biochemii i genomiki, co poszerza możliwości diagnostyczne.