alkilowych

W chemii organicznej termin alkilowy (alkilowy) odnosi się do grup alkilowych, będących podstawnikami powstającymi w wyniku usunięcia jednego wodoru z alkanu. Grupa alkilowa jest zapisywana jako R–. Ogólna formuła grupy alkilowej to CnH2n+1.

Najważniejsze przykłady to metylowa (–CH3), etylowa (–C2H5), propylowa (–C3H7) i butylowa (–C4H9). Grupy alkilowe mogą być n-alkilowe (proste) lub gałęziste. Przykłady gałęzionych to izopropylowa (–CH(CH3)2) i tert-butylowa (–C(CH3)3).

Właściwości chemiczne zależą od długości łańcucha i stopnia rozgałęzienia. Grupy alkilowe są zwykle niepolarne, hydrofobowe i słabo rozpuszczalne w wodzie, co wpływa na charakter związków zawierających je. W reakcjach chemicznych mogą uczestniczyć w procesach takich jak alkilowanie i substytucja nukleofilowa, gdzie grupa R– przenosi się na inny atom, lub tworzą związki takie jak estry i alkohole po odpowiednich modyfikacjach funkcjonalnych grup.

Zastosowania obejmują chemikę organiczną jako podstawnik w związkach, syntezę leków, tworzyw sztucznych, olejów i rozpuszczalników. W nomenklaturze IUPAC używa się nazw z przedrostkami metyl-, etyl-, propyl-, butyl-; dla gałęzionych popularne są izopropylowy i tert-butylowy.