Televizyonu

Televizyonu, Türkçede televizyon kelimesinin belirli nesne biçimi olarak, evde kullanılan televizyon setini ifade eder. Bu biçim, cümle içinde nesne konumunda kullanılarak televizyonla ilgili eylemleri belirtir.

Bir televizyon, yayınları dijital veya analog olarak almak, işlemek ve ekranda görüntü ile sesi kullanıcıya iletmek amacıyla kullanılan bir cihazdır. Yapısal olarak bir alıcı birimi, görüntüleyici ekran ve ses çıkışını içeren temel bir kapsama sahiptir; modern modellerde ağ bağlantısı, akıllı işletim sistemi ve uygulama desteği bulunur. Televizyonlar, geleneksel yayınları izletmenin yanı sıra dijital içeriklere erişim, akıllı uygulamalar ve medya paylaşımı gibi olanaklar da sunar.

Televizyonun kökenleri 20. yüzyılın ilk yarısına dayanır. İlk pratik televizyon sistemleri 1920’ler–1930’lar arasında geliştirilmiştir. Renkli televizyon, çoklu yol (multisürücü) iletim ve daha sonra LCD/LED/OLED gibi modern ekran teknolojileriyle gelişim göstermiştir. Dijital dönüşüm 1990’lar ve 2000’lerde hızlandı; analog yayınlar yerini dijital standartlara (DVB-T/T2, ATSC, ISDB-T) ve yüksek çözünürlüklü görüntülere bıraktı. Günümüzde televizyonlar yalnızca yayın izlemek için değil, internet üzerinden içerik akışı, oyunlar ve çeşitli uygulamalar için de kullanılıyor.

Televizyonu kelimesi, Türkçede cümlede doğrudan nesne olarak kullanılır; örneğin televizyonu açın ya da televizyonu susturun gibi. Bu şekil, dilbilgisel olarak belirli nesne işlevi görür.