Stuðningsmeðferð

Stuðningsmeðferð er heildræn nálgun sem miðar að því að styðja sjúklinga sem hafa sjúkdóma eða standi frammi fyrir meðferð þeirra. Helstu markmið eru að draga úr einkennum, forðast fylgikvilla og viðhalda lífsgæðum og virkni, með einstaklingsmiðuðu sniði og í nánu samráði við sjúklinginn.

Það getur átt við í mörgum aðstæðum en sérstaklega í krabbameinsmeðferð. Í þessu samhengi felur stuðningsmeðferð í sér einkennastjórnun (verkir, ógleði, þreyta, sár í munni), næringar- og vökvatjórnun, blóðstyrkingu og meðferð við anæmi, forvarnir gegn sýkingum og viðeigandi lyfjastjórnun sem minnkar aukaverkanir. Einnig felur hún í sér sálrænan stuðning, ráðgjöf, endurhæfingu og stuðning við fjölskyldur og starfsorku.

Meðferðin byggist á fjölbreyttu teymi sem samanstendur af læknum, hjúkrunarfræðingum, lyfjafræðingum, næringarfræðingum, sálfræðingum, félagsráðgjöf og öðrum sérfræðingum. Stefna er þróuð í samráði við sjúklinginn og aðstandendur og tekur mið af lífsgætti, væntingum og meðferðarmarkmiðum.

Markmið stuðningsmeðferðar eru að gera meðferð mögulega, draga úr einkennum og óþægindum, stuðla að betra lífsgæðum og auka möguleika á árangri meðferðar. Hún er notuð bæði með curative og palliative markmiðum og oft sem samverkandi þáttur við aðgerð, geislun eða lyfjameðferð til að hámarka árangur og lífsgæði.