Skrifstofukostnaður

Skrifstofukostnaður er kostnaður sem tengist rekstri skrifstofu og stuðlar að daglegu starfi fyrirtækis, en er ekki beinn kostnaður við framleiðslu eða afhendingu vöru eða þjónustu. Hann telst oft sem óbeinn kostnaður (overhead) og tilheyra rekstrarkostnaði eða stjórnunarkostnaði í reikningsskilum. Í ársreikningi er skrifstofukostnaður venjulega flokkuð sem rekstrarkostnaður og er lykilatriði í rekstri fyrirtækja, sérstaklega í þjónustufyrirtækjum og fyrirtækjum með störf í lofti.

Helstu þættir skrifstofukostnaðar eru:

- Leiga á skrifstofu og rekstrarleyfi

- Rafmagn, hita og kæling

- Sími- og netkostnaður, tölvu- og IT-viðhald

- Skrifstofubúnaður og birgðir (pappír, skriftaprentun, penningar o.fl.)

- Viðhald, hreinsun og öryggi

- Tryggingar og ábyrgðir

- Tölvubúnaður, hugbúnaður og áskriftir (software og þjónustur)

Reikningsskil og flokkun:

Í ársreikningi er skrifstofukostnaður almennt flokkaður sem rekstrarkostnaður (óbeinn kostnaður). Sumir kraftar sem falla undir eignir, eins og stærri fyrir kaup á nýjum skrifborðsfötum eða tæknibúnaði, geta hlotist afskriftarfærslu og færst í eignarskatt, eftir mat stjórnenda og gildandi reikningsskilareglum. Kostnaður er færður í rekstri þegar hann er tileinkaður.

Stjórnun og skattareglur:

Fyrirtæki beita oft kostnaðarstjórnun til að halda skrifstofukostnaði innan fjárhagsáætlana, samninga og nýtingar birgja. Í mörgum skattalögum er skrifstofukostnaður viðurkenndur sem rekstrar- eða frádráttarkostnaður og getur haft áhrif á skattlagningu og gjöld sem gjalddaga í VAT eða virðisaukaskatti, eftir staðbundnum reglum og innheimtu.