Prokaryotlarda

Prokaryotlar, çekirdek ve zarla çevrili organellere sahip olmayan tek hücreli mikroorganizmalar olarak tanımlanır. Genetik materyalleri çoğunlukla tek halkalı DNA’dan oluşan nükleoid bölgesinde bulunur; bazı hücrelerde ek DNA olarak plasmidler yer alır. Hücre zarı ile çevrili sitoplazma içinde ribozomlar (70S) ve temel metabolik makineler bulunur. Çoğu prokaryotun hücre duvarı vardır; bakterilerde peptidoglikan içerir, arkelerde bu yapı yoktur veya farklı bir yapı kullanır.

Prokaryotlar çok çeşitli yaşam alanlarında bulunur: toprak, su ve iç organlar ile hayvanlar ve insanlar üzerinde etkilidirler. Enerji ve karbon elde etme yolları çeşitlidir: fotosentez yapanlar (ör. siyanobakteriler) oksijen üretir; diğerleri organik maddeyi ya da inorganik yakıtları kullanır. Aerobik ve anaerobik koşullara uyum sağlayabilirler. Azot fiksasyonu yapan bazı bakteri türleri ise ekosistemlerde azot döngüsünde kritik rol oynar.

Çoğalma genellikle bölünme yoluyla hızlı gerçekleşir; genetik çeşitlilik yatay gen transferi mekanizmalarıyla artar: konjugasyon, transformasyon ve transduksiyon. Prokaryotlar iki ana gruba ayrılır: Bakteriler ve Arkeler; bu iki grubun hücre duvarı, membran yapısı ve enzim sistemleri farklılık gösterir. Prokaryotlar ekosistem işlevlerinde temel rol oynar, tıbbi araştırmalar ve biyoteknoloji açısından da önemli hedefler olarak kabul edilir.