Lastikler

Lastikler, araçların tekerleklerini çevreleyen ve yol ile tekerlek arasındaki temas yüzeyini oluşturan esnek kauçuk kaplamalardır. Görevleri arasında taşıma yükünü yol yüzeyine iletmek, yol tutuşunu sağlamak, sarsıntıyı azaltmak ve güvenli sürüş için frenleme ile manevra performansını desteklemek bulunur.

Bir lastik, dış yüzeyi dişli gövdeyi, yanakları ve iç kord tabakalarını içerir. İç kısmında hava basıncını koruyan tüplü ya da tüpsüz tasarımlar bulunur. Dişler (tread) yol tutuşu ve aşınma direncini belirlerken yanaklar darbelere karşı dayanıklılık sağlar. Kauçuk karışımları, karbon siyahı ve katkı maddeleri kullanılır.

Çeşitler arasında radial (radyal) ve diagonal lastikler; tüpsüz (tüpsüz) ile tüplü tasarımlar; yaz lastikleri, kış lastikleri ve dört mevsim lastikleri bulunur. Run-flat gibi özel modeller de mevcuttur ve yapı performansı sürüş konforunu etkiler.

Bakım için düzenli olarak doğru basınçta şişirilmesi, diş derinliğinin kontrol edilmesi ve rotasyon/dengeleme işlemlerinin yapılması önerilir. Yasal minimum diş derinliği çoğu yerde yaklaşık 1,6 mm'dir; mevsime uygun lastik seçimi güvenliği artırır.

Çevre açısından atık lastikler geri dönüşüm, yeniden kaplama (retread) ve enerji kazanımı ile değerlendirilir. Lastik endüstrisi, kauçuk geri dönüşümü ile çevresel etkileri azaltmaya odaklanır.

Lastiklerin tarihi, 19. yüzyılın sonlarında hava basınçlı lastiklerin geliştirilmesiyle başlar; John Boyd Dunlop’un icadı bu alanı başlattı.