Apostoowie

Apostołowie to pierwsi uczniowie Jezusa Chrystusa, wybrani przez Niego, aby głosić Jego naukę i prowadzić wczesny Kościół po Jego śmierci i zmartwychwstaniu. W Nowym Testamencie ich misja wiąże się z przekazaniem Dobrej Nowiny, wiarą w zmartwychwstanie i czynieniem znaków, które miały potwierdzać boską misję Jezusa. Ich działalność stała się fundamentem wczesnego Kościoła i przekazu chrześcijańskiego, a w tradycji Kościoła katolickiego, prawosławnego i wielu Protestantów są czczeni jako święci i wzory wiary.

Dwunastu Apostołów to Piotr, Andrzej, Jakub Starszy, Jan, Filip, Bartholomiej, Tomasz, Mateusz, Jakub Młodszy, Szymon Gorliwy, Judas Iskariota i Juda Tadeusz. Po zdradzie Judasza Iskarioty jego miejsce zajął Maciej (Matthiasz), wybrany przez Apostołów spośród kandydatów. W ten sposób Dwunastka stała się trwałą grupą liderów wczesnego Kościoła.

Ponadto Paweł z Tarsu, znany jako Apostoł Paweł, bywa nazywany apostolem, choć nie był jednym z Dwunastu. Jego misja i listy znacząco ukształtowały teologię i strukturę Kościoła, zwłaszcza w relacjach między wspólnotami żydowskimi a poganami, a jego nauki rozległy wpływ na kształt Nowego Testamentu.

Rola Apostołów jest centralna w Dziejach Apostolskich i Nowym Testamencie. Są uważani za świadków Zmartwychwstania, źródło pierwszych wspólnot chrześcijańskich, a ich życie i męczeństwo tradycyjnie formują fundamenty charytów i pamiątkowych obrzędów w wielu tradycjach chrześcijańskich.