czynieniem

Czynienie to rzeczownik pochodzący od czasownika czynić, oznaczający akt lub proces wykonywania czynności. W języku potocznym bywa używane zamiennie z „robienie” lub „czynność”, ale ma także szersze, nieco formalne brzmienie, szczególnie w tekstach teoretycznych i prawnych.

W ujęciu językoznawczym czynienie jest imiesłowem rzeczownikowym od czynić (suffix -enie) i funkcjonuje jako nominalizacja czynności. W praktyce semantycznej „czynienie” podkreśla sam akt działania, proces wykonywania, a nie wyłącznie jego wynik. Różni się od „działania” czy „produkcji” także konotacją intencjonalności – w niektórych kontekstach sugeruje celowe wykonanie.

W kontekstach moralnych, etycznych i teologicznych kładzie się nacisk na czynienie dobra jako aktywnej postawy i odpowiedzialności moralnej. W polskim prawie i języku administracyjno-społecznym występuje w wyrażeniach takich jak „czynienie szkody” czy „czynienie krzywdy”, gdzie opisuje się skutki ludzkich działań. W porównaniu z „działaniem” czynienie ma często bardziej formalny lub retoryczny charakter, a także odniesienie do samego aktu wykonania.

Związane terminy to czyn (deed), czynność, działanie, aktywność. Słownikowo czynienie bywa traktowane jako część szerokiej rodziny pojęć opisujących działanie i procesy wykonywania, z odrębnymi niuansami znaczeniowymi zależnie od kontekstu.