yedekler

Yedekler, verilerin veya sistemlerin kaybolması, bozulması veya güvenlik tehditlerine karşı korunmak amacıyla saklanan kopyalardır. Yedekleme, veri kaybı durumunda hızlı kurtarma ve iş sürekliliğini sağlar. Yedekler, bireylerin kişisel dosyalarından işletmelerin kritik bilgi sistemlerine kadar geniş bir yelpazede kullanılır ve düzenli olarak güncellenmesi, güvenli depolanması ile amacıyla planlanır.

Türler ve yöntemler arasında tam yedek (tüm seçili verinin komple kopyası), artımlı yedek (son tam yedekten sonra yapılan değişiklikleri içeren kopyalar), fark yedek (son tam yedekten bu yana değişenlerin tutulduğu kopyalar) ve aynalama veya disk görüntüsü gibi yöntemler bulunur. Sistem görüntüsü, işletim sistemi, uygulamalar ve konfigürasyonlarıyla birlikte tüm birimi tek bir dosya halinde geri yüklemeyi sağlar.

Depolama alanı açısından yedekler merkezi yerel depolama, harici medya, ağ bağlantılı depolama (NAS) ve bulut tabanlı çözümler arasında dağıtılabilir. Hibrit yaklaşımlar da sık kullanılan bir seçenektir. En yaygın güvenlik ve güvenilirlik ilkesi, 3-2-1 kuralıdır: en az üç kopya, iki farklı medya türü ve en az bir kopyanın coğrafi olarak ayrı konumda saklanması.

Yedek yönetimi, otomatikleştirilmiş planlar, düzenli testler, saklama politikaları (retention) ve sürüm kontrolü ile güçlendirilir. Kurtarma hedefleri (RTO, RPO) ve güvenlik önlemleri (şifreleme, erişim denetimleri, bütünlük kontrolleri) önemli unsurlardır. Yedekler, veri güvenliği, uyumluluk ve iş sürekliliği çerçevesinin temelini oluşturur.