wykracza

Wykracza to forma czasownika wykraczać używana w czasie teraźniejszym, w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Oznacza dosłownie i przenośnie „iść poza granice”, przekroczyć ograniczenia, normy lub oczekiwania. Używana jest w języku formalnym i literackim, często występuje w wyrażeniach typu wykraczać poza granice, wykraczać poza ramy, wykraczać poza możliwości.

W praktyce językowej wykraczać może oznaczać zarówno fizyczne przekroczenie określonej bariery, jak i przekroczenie ustanowionych zasad czy standardów. Przykład użycia: „Badania te wykraczają poza dotychczasowe ramy tej dziedziny.” W innym kontekście: „Jej podróż wykracza poza konwencjonalne wyobrażenia o czasie i przestrzeni.”

Gramatyka: wykraczać to czasownik imperfective; formy czasu teraźniejszego obejmują: ja wykraczam, ty wykracasz, on/ona/ono wykracza; my wykraczamy, wy wykraczacie, oni wykraczają. Rzeczownik od czasownika to wykraczanie; imiesłów czynny: wykraczający; imiesłów przysłówkowy współczesny: wykraczając.

Etymologia: wykraczać pochodzi od prefiksu wy- dodanego do rdzenia związanego z ruchem krokowym, związany z ideą przekraczania granic. W polszczyźnie wykraczanie funkcjonuje jako sposób opisania przekraczania norm, granic wiedzy, obowiązków lub możliwości.

---