tynków

Tynki, czyli powłoki tynkarskie, służą do wykończenia ścian i sufitów. Mogą pełnić funkcje ochronne, dekoracyjne i regulować mikroklimat pomieszczeń. Termin ten odnosi się do różnych rodzajów powłok, które różnią się składem, sposobem wykonania i właściwościami. Najważniejsze kategorie to tynki mineralne (na bazie cementu lub wapna), tynki cementowo-wapienne, a także tynki na spoiwach organicznych, takich jak tynki akrylowe, silikonowe i silikatowe. Wewnętrzne często wykonuje się tynki gipsowe lub cementowo-gipsowe, które zapewniają dobrą gładkość.

Tynki dzielą się także według grubości i sposobu aplikacji. Tynki cienkowarstwowe (warstwa o grubości kilkunastu milimetrów) stosuje się w celu uzyskania gładkiej powierzchni, natomiast tynki grubowarstwowe stosowane są przy większych różnicach w podłożu i mogą służyć także jako warstwa termoizolacyjna. Zewnętrzne tynki (tynk zewnętrzny) muszą charakteryzować się odpornością na warunki atmosferyczne i paroprzepuszczalnością; często łączy się je z warstwą izolacji termicznej.

Proces tynkowania obejmuje przygotowanie podłoża, nałożenie warstwy gruntującej, właściwą warstwę tynku i zakończenie prac wykończeniowych, takich jak wygładzenie lub nadanie faktury. W przeszłości dominowały tynki wapienne i cementowe; współcześnie popularne są tynki mineralne i silikonowe, które łączą trwałość z odpornością na zabrudzenia i wilgoć.

Postępujące problemy obejmują pęknięcia, odspajanie oraz zagrzybienie, zwłaszcza w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności. W konserwacji istotne jest dobranie odpowiedniego typu tynku do podłoża i warunków użytkowania.