taahhüt

Taahhüt, Türkçede bir kişinin belirli bir faaliyeti yapacağına veya yapmaktan kaçınacağına dair verdiği yazılı veya sözlü taahhüttür. Genelde yasal, ticari veya sözleşmesel bağlamlarda kullanılır ve en yaygın kullanım şekli taahhütname ile yazılı olarak belgelendirilmesidir. Kelimenin kökeni Arapça “ahd” (anlaşma, ahit) köküne dayanır; Osmanlı Türkçesinde ve günümüz Türkçesinde “taahhüt” olarak evrilmiştir.

Kullanım alanları arasında sözleşmeli yükümlülükler, hizmet veya mal teslimatı için taahhütler, rekabet yasağı gibi kapsamlı yükümlükler ve finansal teminat veya kefalet altında verilen taahhütler bulunur. Taahhütler çoğu zaman belirli bir süre, hedef veya standart içerecek şekilde netleştirilir; yazılı belge olan taahhütname, taraflar ve konu, süre, cezai şartlar, denetim ve çıkış koşulları gibi unsurları içerebilir.

Hukuki boyut olarak taahhütler, borçlar ve sözleşmeler hukuku kapsamında bağlayıcıdır; yerine getirilmemesi hâlinde zarar talebi, sözleşmenin feshi veya cezai yaptırımlar söz konusu olabilir. Taahhütler, iş dünyasında güven yaratır ve taraflar arasında net yükümlülükler oluşturur.

Örnekler arasında bir tedarikçinin teslimatı belirli bir tarihte yapacağına dair taahhüt vermesi, bir çalışanın belirli süre içinde görevini sürdürme taahhüdü veya bir tüketicinin ödeme yükümlülüğünü kararlaştıran bir taahhüt bulunmaktadır.