Arapça

Arapça, Semitik dil ailesinin Arap koluna ait bir dildir. Kuzey Afrika, Orta Doğu ve yakın çevre bölgelerde konuşulur; birçok ülkede resmi dil olarak kullanılır ve eğitim, medya ile dini yaşamda geniş bir işlev görür. Dilin tarihsel gelişimi ve yapısı, kök-şablon sistemine dayanır: çoğu kelime üç sessiz harften oluşan bir köke (kök harfler) ve bu köke çeşitli şablonlar uygulanarak türetilir. Bu yapı, kelime türetme ve gramatik morfoloji üzerinde belirgin bir etkiye sahiptir.

Yazı sistemi, Arap alfabesi olarak adlandırılan 28 harften oluşur ve sağdan sola doğru yazılır. Kısa ünlüler çoğu yazıda gösterilmez; diakritik işaretlerle belirtilebilen durumlar vardır. Uzun ünlüler genelde harflerle gösterilir. Arapça yazı, başka dillerde Perso-Arabice yazı sistemi olarak da kullanılır.

Arapça, güçlü bir diglottik geleneğe sahiptir. Klasik Arapça (Kur’an dili) ile Modern Standart Arapça (MSA) yazı ve resmi iletişimde baskın konumdadır. Günlük konuşmada ise Mısır, Şam, Körfez, Maghrebi gibi farklı bölgelerin ağızları hakimdir ve bu ağızlar arasında karşılıklı anlaşılabilirlik değişebilir.

Kültürel ve etki alanı açısından Arapça, İslam kültürü ve bilimsel miras üzerinde önemli bir rol oynamış; pek çok dilde ödünç kelimelere yol açmıştır. Arap alfabesi, bazı başka dillerin yazımında da yaygın olarak kullanılmaktadır.