stroomwaarde

Stroomwaarde is een term uit de elektrotechniek die de grootte van de elektrische stroom aangeeft die door een geleider of in een circuit vloeit. De stroomwaarde wordt meestal aangeduid met de letter I en uitgedrukt in ampère (A). In een gelijkstroomsysteem (DC) is I constant; in wisselstroomsystemen (AC) varieert i(t) in de tijd.

Bij AC bestaan meerdere manieren om de stroomwaarde te beschrijven: de onmiddellijke stroom i(t), de piekwaarde Ipk (de maximale amplitude) en de effectieve of r.m.s.-waarde Irms, die wordt gebruikt bij de berekening van verwarmings- en vermogensverschijnselen. De r.m.s.-waarde is het wortelgemiddelde van het kwadraat van i(t) over een periode.

Meetkunde en praktijktips: de stroomwaarde wordt gemeten met een ampèremeter die in serie wordt geplaatst; voor AC kan ook een stroomtang gebruikt worden die de magnetische respons meet. Bij analyse van circuits is de stroomwaarde gerelateerd aan spanning en impedantie via de wet van Ohm en aan het geleverde vermogen via P = VI; voor AC geldt P = Vrms · Irms · cos(phi).

Toepassingen en veiligheid: de stroomwaarde bepaalt de bedradingseisen en beveiliging; te hoge stroom kan leiden tot oververhitting en brandgevaar. Zie ook: ampère, r.m.s.-waarde, piekwaarde, Ohmse wet, elektrische veiligheid.