spalinowego

Spalinowy, czyli silnik spalinowy, to maszyna przekształcająca energię chemiczną paliwa w energię mechaniczną poprzez spalanie paliwa wewnątrz cylindrów. Dwa główne typy to silniki iskrowe (benzynowe) i wysokoprężne (diesla). W praktyce stosuje się także silniki dwusuwowe i czterosuwowe; wśród odmian rotacyjnych występuje silnik Wankla.

Zasada działania: w cylindrach dochodzi do spalania, które rozpręża gaz napędowy. W silnikach iskrowych zapłon generuje świecą zapłonową; w dieslu paliwo zapala się wskutek wysokiego stopnia sprężania. Typowy cykl pracy silnika tłokowego to czterosuwowy: ssanie, sprężanie, spalanie, wydech; niektóre konstrukcje pracują na dwóch ruchach tłoka (dwusuwowe).

Budowa i technologie: kluczowe elementy to cylindry, tłoki, wał korbowy, układ rozrządu, układ zasilania i zapłonu, system chłodzenia oraz smarowania. Nowoczesne jednostki często wykorzystują turbodoładowanie, bezpośredni wtrysk paliwa i zaawansowane systemy ograniczania emisji, takie jak EGR i SCR, aby zmniejszać emisje tlenków azotu.

Zastosowania i rozwój: silniki spalinowe dominują w motoryzacji, lotnictwie i energetyce przenośnej. Ich zalety to duża moc, elastyczność i stosunkowo niska masa na jednostkę mocy; wady to emisje, zużycie paliwa i hałas. W ostatnich dekadach rozwijano technologie poprawiające efektywność oraz redukcję emisji, a coraz większą rolę odgrywają hybrydy i alternatywne paliwa.

Historia: pierwsze praktyczne silniki spalinowe powstały w XIX wieku. Nikolaus Otto przyczynił się do rozwoju czterosuwowego układu; Rudolf Diesel opracował diesla. Przez lata technologia rozwijała się w kierunku mniejszych zużyć paliw, większej mocy i ograniczeń emisji, aż po zastosowanie w pojazdach elektryfikowanych.