radyoterapiye

Radyoterapi, iyonlaştırıcı radyasyon kullanılarak kanser hücrelerini öldürmeyi veya büyümelerini durdurmayı amaçlayan bir tedavi biçimidir. Genelde lokal olarak uygulanır ve cerrahi, kemoterapi veya immünoterapiyle birlikte ya da bazı durumlarda tek başına kullanılır.

Radyasyon DNA’ya zarar vererek hücrelerin çoğalmasını engeller. Kanser hücreleri normal hücrelerden daha duyarlı olduğundan hasar görmesi artar. Planlama süreci, hedef tümör ile çevre dokuların korunmasını sağlar ve güvenli dozlar hesaplanır.

Radyoterapinin temel türleri dıştan radyoterapi (EBRT), brachytherapy (iç radyoterapi) ve bazı durumlarda sistemik radyoterapıdır. Modern uygulamalarda IMRT, IGRT, SBRT/SRS gibi teknikleryle doz dağılımı tümöre yönlendirilir; proton terapisi ise bazı merkezlerde uygulanır.

Planlama simülasyon BT’siyle başlar; hasta sabitlenir, hedef dokular belirlenir. Fraksiyonlu dozlar uygulanır; çoğu durumda günlük 1.8–2 Gy’lik dozlar toplam 45–70 Gy aralığında birikilir. Tedavi süresince yan etkiler hedef bölgeye göre değişir.

Yan etkiler; akut olarak yorgunluk, cilt irritasyonu ve ağız/mukoza belirtileri görülebilir; uzun vadede doku skarlaşması veya organ fonksiyonlarında değişiklikler oluşabilir. Güvenlik ve kalite güvence için multidisipliner ekip çalışır ve dozimetri, görüntüleme ile izlenir.