Home

radyometrik

Radyometrik, ışınsal (elektromanyetik) radyasyonun enerji miktarlarının ölçümü ve dağılımlarının nicelik olarak tanımlanmasıyla ilgilenen bilim ve teknolojidir. Radyometrinin amacı, radyant enerji akışlarını sayısal olarak belirlemek, bu enerjinin uzaysal ve spektral dağılımlarını karakterize etmek ve farklı kaynaklar ile yüzeylerin karşılaştırılabilir ölçümlerini sunmaktır. Bu alan, optik, uzay bilimleri, güneş enerjisi ve aydınlatma gibi pek çok uygulamayı kapsar.

Temel kavramlar arasında radyant akış Φ (W), bir kaynak veya yüzey tarafından yayılan toplam enerjinin zamana bağlı

Cihazlar ve ölçüm yaklaşımı olarak radyometreler ve spektroradyometreler kullanılır; bu araçlar referans kaynaklar ve kalibrasyon standardı

Radyometrik ölçümler, standardizasyon ve metotlar genelde SI birimleriyle yapılır ve çoğu uygulama için ISO/CIE gibi standartlar

değişimidir;
irradiance
veya
ışınım
yoğunluğu
E
(W/m²),
bir
yüzeye
düşen
enerji
yoğunluğunu
ifade
eder;
radyant
yoğunluğu
I
(W/sr)
ve
yüzeyden
yayılan
enerjinin
yönlü
dağılımını
veren
radiance
L
(W/(sr·m²))
yer
alır.
Spektral
biçimler
de
tanımlanır;
örneğin
Lλ,
belirli
dalga
boyundaki
radiance’tir.
Radyometrik
ilişkilerde,
örneğin
E
yüzeye
göre
L
cos
θ
dΩ
entegrasyonu
ile
elde
edilir;
M,
yüzey
çıkış
radiance’ının
açısal
olarak
entegrasyonu
ile
verilen
hareketli
bir
kavramdır.
ile
doğruluk
sağlar.
Radyometri
ile
fotometri
arasındaki
temel
fark,
radyometrinin
enerji
miktarlarını
tüm
spektruma
göre
ölçmesi
iken
fotometri
insan
gözüne
duyarlı
ışık
hızını
(gözün
tepkisini)
esas
alır.
dikkate
alınır.