problematyka

Problematyka to termin z języka polskiego oznaczający zbiór problemów, zagadnień i wątków, które tworzą przedmiot zainteresowania w danej dziedzinie, projekcie lub programie nauczania. Ma charakter problemowy i wskazuje, które kwestie wymagają analizy, badań lub refleksji.

W nauce i praktyce termin ten służy do opisania zakresu badań lub tematów, które projekt ma analizować. W koncepcjach badawczych pojawia się często w zestawieniu „problematyka badawcza” lub „problematyka naukowa”. W kontekście dydaktyki mówi się o „problematyce przedmiotu” bądź „problematyce zajęć” – zestawie zagadnień, które program nauczania ma objąć.

Problematyka różni się od ogólnej tematyki tym, że podkreśla problemowy charakter badan i konieczność poszukiwania rozwiązań lub wyjaśnień. W praktyce naukowej kieruje procesem formułowania pytań badawczych, hipotez i zakresu analizy.

Etymologia i zakres semantyczny: pochodzi od słowa „problem” z sufiksem -atyka; funkcjonuje w polszczyźnie od XIX–XX wieku i jest używany w wielu dziedzinach, od nauk ścisłych po humanistykę.

Przykłady użycia obejmują „problematyka migracji”, „problematyka ochrony środowiska”, „problematyka kultury cyfrowej”. W planach projektów badawczych i programach studiów problematyka wyznacza ramy analizy, cele i pytania badawcze.