prezygotyczn
Prezygotyczny jest przymiotnikiem używanym w biologii ewolucyjnej do opisania mechanizmów izolacji, które zapobiegają zapłodnieniu między osobnikami różnych gatunków lub populacji jeszcze przed powstaniem zygoty. Takie bariery ograniczają przepływ genów i sprzyjają różnicowaniu gatunków poprzez redukcję możliwości krzyżowania.
Najczęściej wyróżnia się bariery prezygotyczne. Do typowych należą:
- geograficzna izolacja: różnice w rozmieszczeniu geograficznym zapobiegają kontaktowi między osobnikami;
- ekologiczna: różnice w preferencjach siedliskowych ograniczają kontakt między populacjami;
- czasowa: różne pory godów prowadzą do braku synchronizacji zapłodnienia;
- behawioralna: różne sygnały godowe lub rytuały uniemożliwiają skuteczną kopulację;
- mechaniczna: niedopasowanie układów rozrodczych uniemożliwia zapłodnienie;
- gametowa: niekompatybilność gamet, na przykład chemiczna niezgodność gamet samicy i samca.
Przykłady obejmują rośliny zapylane przez różne typy owadów, które selektywnie odwiedzają określone kwiaty, oraz zwierzęta o
Znaczenie prezygotycznych barier jest szczególne w kontekście specjacji: ograniczają przepływ genów między populacjami, sprzyjając różnicowaniu genetycznemu