papirusz

Papirusz (Cyperus papyrus) to gatunek dużej wodnej rośliny z rodziny ciberek, native do rejonów Afryki, zwłaszcza doliny Nilu. Był używany w starożytnym Egipcie do wytwarzania papirusu — tradycyjnego materiału piśmienniczego.

Wygląd: to wysoka, wodna roślina trawopodobna, zwykle osiągająca kilka metrów wysokości. Łodygi są puste i proste; u podstawy często zgrubiałe. Liście są wąskie i wyrastają z wierzchołków pędów. Kwiaty zebrane w kwiatostany o parasolowatym kształcie.

Siedlisko: naturalnie rośnie w płytkich, stojących lub wolno przepływających wodach Afryki, zwłaszcza w dolinie Nilu. Preferuje wodę o stałej wilgotności i żyzne podłoże; łatwo rozmnaża się przez kłącza i odrośnięcia.

Zastosowania historyczne: w starożytnym Egipcie i basenie Morza Śródziemnego rdzenie roślin wykorzystywano do wyrobu papirusu, materiału piśmienniczego używanego do dokumentów i ksiąg. Rdzeń rośliny składano w dwóch warstwach i sklejali, tworząc arkusze.

Współcześnie: papirusz uprawiany jest przede wszystkim jako roślina ozdobna w stawach i ogrodach wodnych. W klimatach chłodniejszych nie zimuje; potrzebuje ciepła, stałej wilgotności i dużej ilości światła.