orðflokkarnir

Orðflokkarnir eru grunnflokkar orðakerfisins í íslensku málkerfi. Þeir flokka orð eftir hlutverki þeirra í setningu og beygingu, og hjálpa til við að skilja merkingu og byggja setningar. Hvert orð getur gegnt því hlutverki að vera með ákveðið hlutverk í samhengi setningarinnar.

Helstu orðflokkarnir eru nafnorð, lýsingarorð, sagnorð, fornafni, töluorð, atviksorð, forsetningar, tengingarorð og upphrópunarorð. Nafnorð eru orð sem nafna fyrirbæri eða hugmyndir og beygjast í kyni, tölu og falli. Lýsingarorð lýsa nafnorðum og samræmast kyni, tölu og falli þeirra. Sagnorð tákna aðgerðir eða atvik og beygjast eftir persónu, tölu og tíma. Fornafni stendur í stað nafna og skiptist í undirflokka eins og persónu-, spurninga- og endurtekningarfornafni. Töluorð gefa upp tölur og beygjast eftir samhengi í setningu. Atviksorð vísa til tíma, staðar eða háttar og eru oft óbeygjandi. Forsetningar stýra falli nafna sem fylgir þeim. Tengingarorð tengja setningar eða orðasambönd. Upphrópunarorð tjá tilfinningar og standa oft sem einsetningar.

Flokkunin er leiðbeinandi í kennslu og málnotkun. Sum orð geta gegnt fleiri en einum flokki eftir samhengi; einnig getur sama orð haft fleiri en einn beygingarmynstur eftir notkun.