nieuporzdkowany

Nieuporządkowany, pełna forma: nieuporządkowany; w zapisie bez diakrytyków: nieuporzdkowany, to przymiotnik w języku polskim opisujący brak porządku lub zorganizowanej struktury. Używany jest do charakteryzowania rzeczy, zbiorów, systemów lub myśli, które nie wykazują porządku, hierarchii ani spójności. W praktyce występuje w kontekstach danych, przestrzeni, planów czy procedur, które nie mają ustalonego układu.

Etymologia: słowo powstaje od czasownika uporządkować z prefiksem nie-; oznacza dosłownie „nie wprowadzający porządku”. Rzeczownikowy odpowiednik to porządek, a przeciwieństwem jest uporządkowany.

Użycie: w naukach ścisłych i informatyce mówi o zestawach danych, które nie mają ustalonej kolejności, co utrudnia analizę bez wcześniejszego sortowania lub normalizacji. W codziennej mowie używa się go też do opisania rzeczy zalegających w nieładu, np. nieuporządkowane dokumenty na biurku lub nieuporządkowany plan dnia. W sensie semantycznym podkreśla negatywny skutek braku organizacji, lecz nie jest synonimem bałaganu; może również odnosić się do chwilowego braku porządku w systemach dynamicznych.

Zobacz także: porządek, uporządkować, uporządkowany, chaos, sortowanie, struktura.