monolingwalizmu

Monolingwalizm, również nazywany monolingwalizmem, to praktyka lub stan używania wyłącznie jednego języka w danej grupie społecznej, instytucji lub kraju. W odróżnieniu od dwujęzyczności i wielojęzyczności, monolingwalizm ogranicza zakres umiejętności językowych uczestników.

Może dotyczyć jednostek (osób posługujących się jednym językiem) oraz polityk państwowych (język urzędowy). Przyczyny bywają zróżnicowane: wychowanie, system edukacyjny, polityka państwa, historia dominacji jednego języka oraz czynniki kulturowe. W praktyce monolingwalizm może sprzyjać spójności komunikacyjnej i uproszczeniom administracyjnym, lecz jednocześnie prowadzić do wykluczenia osób nieznających używanego języka oraz ograniczać dostęp do informacji i możliwości zawodowe.

W kontekście edukacji i polityki językowej występują różne modele. Monolingwalne systemy edukacyjne kładą nacisk na nauczanie jednego języka jako podstawowego; systemy dwujęzyczne łączą nauczanie w dwóch językach i często mają na celu ochronę języków mniejszości oraz wspieranie integracji społecznej.

Krytycy zwracają uwagę, że monolingwalizm może zagrażać prawom językowym mniejszości, prowadzić do utraty różnorodności kulturowej i ograniczać mobilność oraz dostęp do informacji w innych językach. Zwolennicy podkreślają natomiast łatwość prowadzenia polityk językowych i administracyjnych oraz spójność komunikacji.

Zobacz także: wielojęzyczność, dwujęzyczność, polityka językowa.