mianownikach

"Mianownikach" jest formą fleksyjną polskiego rzeczownika "mianownik" — nazwy przypadku gramatycznego nominatywu. Konkretnie jest to liczby mnogiej forma miejscownika (locativus), używana wtedy, gdy mówi się o mianownikach w kontekście wymagającym miejscownika, zwykle po przyimkach takich jak "o", "w", "na".

W lingwistyce i nauczaniu języka "mianownik" oznacza przypadek odpowiadający na pytania kto? co? i najczęściej pełni funkcję podmiotu zdania. Forma "mianownikach" pojawia się w zdaniach typu: "Rozmawialiśmy o mianownikach i ich użyciu w zdaniach" (We talked about nominative cases and their use in sentences) lub "W tabelach gramatycznych opisano odmiany rzeczowników w mianownikach" (Grammatical tables described noun forms in the nominative).

Morfologicznie rzeczownik "mianownik" jest rodzaju męskiego; pełne zestawienie końcówek w liczbie mnogiej obejmuje mianowniki (mianownik), mianowników (dopełniacz), mianownikom (celownik), mianowniki (biernik), mianownikami (narzędnik) i mianownikach (miejscownik). Forma "mianownikach" nie jest nieregularna i tworzy się według regularnych wzorców deklinacyjnych dla rzeczowników męskich.

Użycie tej formy jest ograniczone do kontekstów metajęzykowych i opisów gramatycznych; rzadko występuje w codziennej mowie poza omawianiem terminologii lingwistycznej.