konserwatoria

Konserwatoria, w języku polskim używane w liczbie mnogiej, to instytucje wyższego wykształcenia specjalizujące się w kształceniu muzyków zawodowych, kompozytorów i dyrygentów. W ich programach realizuje się zarówno naukę wykonawczą na instrumentach lub śpiewie, jak i zajęcia teoretyczne, harmoniczne, prowadzenie chorałów i przedmiotów z zakresu historii muzyki. Konserwatoria często prowadzą sekcje muzyczne, orkiestry, chóry oraz pracownie i sale koncertowe, umożliwiając praktykę w warunkach zbliżonych do zawodowego środowiska.

Proces kształcenia zazwyczaj obejmuje studia licencjackie i magisterskie lub równoważne, z naciskiem na przygotowanie do kariery muzycznej, dydaktycznej lub twórczej. Przyjęcie na konserwatorium zwykle wymaga przesłuchania (audycji) oraz często egzaminów z zakresu teorii muzyki. Niektóre placówki funkcjonują jako samodzielne instytucje pod nadzorem ministerstwa kultury lub edukacji, inne są częścią uniwersytetów.

W Polsce konserwatoria odgrywają istotną rolę w systemie edukacji muzycznej kraju. Do czołowych ośrodków należą Akademie Muzyczne w Warszawie (Fryderyk Chopin University of Music), Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu, a także placówki w Gdańsku, Łodzi i Lublinie. System ten rozwijał się na przełomie XIX i XX wieku, a jego struktury zostały zintegrowane z nowoczesnym modelem szkolnictwa wyższego. Absolwenci pracują jako wykonawcy, pedagodzy, kompozytorzy, dyrygenci czy badacze muzyki, w orkiestrach, operach, instytucjach kultury i szkołach muzycznych.

See also: Conservatory, Conservatoire, European conservatories.