konfrontacja

Konfrontacja to proces lub zdarzenie polegające na zetknięciu się dwóch lub więcej stron, poglądów, faktów lub zjawisk w sposób bezpośredni. Celem konfrontacji jest zwykle zestawienie przeciwstawnych punktów widzenia, ujawnienie sprzeczności, sprawdzenie prawdziwości twierdzeń lub doprowadzenie do klarownego rozstrzygnięcia.

Etymologia i odmiany konfrontacja wywodzi się od czasownika konfrontować, który z kolei łączy elementy łacińskie i francuskie w drodze zapożyczeń do polszczyzny. W użyciu występują formy konfrontacja (rzeczownik) oraz konfrontować (czasownik) i konfrontacyjny (przymiotnik).

Zastosowania konfrontacji są szerokie. W psychologii i psychoterapii konfrontacja to technika mająca na celu uświadomienie pacjentowi sprzeczności między przekonaniami a rzeczywistością, często w bezpiecznym, kontrolowanym kontekście. W naukach społecznych i naukach o mediach konfrontacja odnosi się do aktywnego zestawiania odmiennych poglądów, konfliktów wartości lub narracji, by zrozumieć dynamikę sporu. W prawie termin bywa używany do opisania bezpośredniego stawiania stron lub dowodów naprzeciw siebie w celu wyjaśnienia sprzeczności i ustalenia faktów. W sztuce i literaturze konfrontacja to kluczowy punkt fabularny, w którym bohaterowie lub idee bezpośrednio ze sobą zderzają się, prowadząc do zwrotu akcji.

Konfrontacja bywa zarówno konstruktywna, jak i niszcząca; jej skutki zależą od kontekstu, intencji stron i reguł prowadzenia dialogu.