konfirmueshmëria

Konfirmueshmëria është një koncept që i referohet mundësisë ose nivelit të konfirmimit të një pretendimi, rezultati ose procesi me prova të pavarura, burime të tjera të vërtetuara ose me riprodhimin e procedurave të vërtetimit. Ajo nënvizon lidhjen midis të dhënave dhe konkluzionit të hulumtimit dhe vlerësohet si një nga kriteret e besueshmërisë, veçanërisht në kontekstin e kërkimit shkencor.

Etymologji dhe kuptimi: Termi vjen nga folja konfirmoj dhe nga sufiksi -ueshmëri, që krijon një emër abstrakt që i referohet aftësisë për të konfirmuar diçka.

Në metodologjinë kërkimore, veçanërisht në kërkimin cilësor, konfirmueshmëria bëhet një nga kriteret e besueshmërisë së të dhënave. Ajo nënkupton se sa të mundshme janë gjetjet të konfirmuara nga të dhëna të pavarura, dokumentacioni i procedurave dhe mundësia e riprodhimit të rezultateve. Mjetet për ta rritur konfirmueshmërinë përfshijnë dokumentimin e hollësishëm të hapave të metodës, ruajtjen e arkivit të të dhënave dhe materialeve të analizës, triangullimin e burimeve dhe një qasje reflexive ndaj ndikimeve të mundshme të hulumuesit.

Zbatime të përhapura të konfirmueshmërisë duken në gazetari, në vendimmarrje të politikave publike dhe në menaxhimin e të dhënave, ku theksi qëndron te verifikimi dhe vërtetimi i burimeve para mbajtjes së një informacioni ose vendimi.

Megjithatë, konfirmueshmëria ka kufizime. Nuk është gjithmonë e mundur të konfirmohen të gjitha gjetjet në mënyrë të pakalueshme dhe në disa fusha mund të jetë e vështirë të arrihet një konfirmim i plotë; interpretimi shpesh duhet të mbetet i kujdesshëm dhe i hapur për rivlerësim me të dhëna të reja.