komunikim

Komunikim është procesi i transferimit të informacionit nga një dërgues tek një marrës përmes një kodi të përbashkët të kuptimit dhe një kanali të përcaktuar, me mundësinë e feedback-ut dhe me ndikimin e kontekstit. Në kuptim më të gjerë, komunikimi përfshin gjuhën e folur dhe të shkruar, shprehjen joverbalë, shërbimet e mediave, dhe mjetet digjitale që lejojnë bashkëveprim njerëzor dhe organizativ.

Fjala komunikim rrjedh nga latinishtja communicare dhe është adoptuar në gjuhën shqipe për të përshkruar aktin dhe procesin e ndarjes së informacionit. Në fushën e shkencës së komunikimit përdoret për të përfshirë të gjitha format dhe mënyrat me të cilat njerëzit ndërveprojnë dhe ndajnë ide, informacione dhe kuptime.

Elementet thelbësore të komunikimit janë dërguesi, mesazhi, kanali, marrësi, feedback-u, konteksti dhe zhurma. Zhurma përfshin çdo ndërhyrje që mund të distordohet mesazhin, si shqetësimet teknike, barriera kulturore ose ngjarjet jashtëzakonshme që ndikojnë në interpretim.

Format dhe formatë: komunikimi mund të jetë ndërpersonale, ndërmjet grupit, publik, masiv dhe digjital. Ai mund të jetë verbal (folje), i shkruar (letër, email, postim), joverbal (mimikë, gjeste, kontakti fizik) dhe vizual (grafikë, simbole). Kanalet përfshijnë të folurën, shkrimin, median dhe platformat digjitale.

Disa modele thelbësore përfshijnë modelin linear të Shannon-Weaver, modelin ndërveprues të Schramm dhe një qasje transaksionale ku komunikimi shihet si një proces dinamik ku rolet ndërveprojnë gjatë kohës. Rëndësia e komunikimit qëndron në bashkëpunimin shoqëror, arritjen e qëllimeve të përbashkëta, edukimin, dhe zhvillimin ekonomik dhe kulturor. Historikisht, komunikimi evoluoi nga forma orale dhe shkrimet e para drejt zhvillimit të medieve familjare dhe rrjeteve digjitale që lehtësojnë shkëmbimin e informacioneve në shkallë të gjerë.