kolonoskopii

Kolonoskopii to endoskopowa procedura diagnostyczna i terapeutyczna polegająca na oglądaniu wnętrza jelita grubego i odbytnicy za pomocą kolonoskopu, giętkiej rurki z kamerą i źródłem światła. Celem badania jest ocena błony śluzowej, wykrycie polipów, owrzodzeń i guzów oraz pobranie biopsji i, w razie potrzeby, usunięcie polipów (polipektomia).

Zastosowanie obejmuje badanie przesiewowe raka jelita grubego, diagnostykę krwawień z odbytu, przewlekłych bólów brzucha, zmian w nawykach jelitowych oraz niedokrwistości o nieznanym pochodzeniu. Badanie może także monitorować choroby zapalne jelit i oceniać efekt leczenia po wcześniejszych interwencjach.

Przebieg: przed badaniem lekarz zaleca przygotowanie jelita; najczęściej stosuje się dietę niskobłonnikową oraz klarowne płyny na dzień przed badaniem i środki przeczyszczające zgodnie z zaleceniem. W dniu badania podaje się znieczulenie lub sedację. Kolonoskop wprowadza się przez odbyt i powoli przesuwa w stronę kątnicy; obserwuje się błonę śluzową, dopuszcza się rozprężanie jelita powietrzem, a w razie potrzeby wykonuje biopsję i polipektomię.

Bezpieczeństwo i ryzyko: powikłania są rzadkie. Najczęściej występują dyskomfort brzucha, wzdęcia i uczucie po zabiegu. Poważniejsze powikłania, takie jak perforacja, krwawienie z miejsca biopsji lub polipektomii, oraz reakcje na środki uspokajające, są rzadkie.

Przeciwwskazania: ostre stany zapalne jelit, niedrożność, ciężka niewydolność krążeniowo-oddechowa, nieuregulowana koagulopatia oraz niektóre sytuacje ciąży; decyzję o wykonaniu badania podejmuje lekarz po ocenie ryzyka.

Wynik i po badaniu: opis wyników trafia do dokumentacji medycznej. Wykryte polipy zwykle usuwane lub monitorowane, zależnie od charakteru zmian. Alternatywy obejmują sigmoidoskopię lub kapsułową kolonoskopię, lecz kolonoskopią najczęściej uzyskuje się jednoczesne leczenie zmian.