klasycy

Klasycy (klasycyzm) – termin używany w sztuce, literaturze, architekturze i muzyce do opisania zwolenników nurtu klasycystycznego, odwołującego się do wzorów starożytnych Greków i Rzymian. Ruch ten rozwinął się w Europie od końca XVII wieku i dominował w XVIII wieku, będąc odpowiedzią na barokową przepychę. Cechuje go dążenie do porządku, umiaru i jasności form oraz do uniwersalnych, dydaktycznych treści.

Klasycyzm charakteryzował się również poszanowaniem zasad gatunkowych, ograniczeniem nadmiernych emocji, alegorii oraz nawiązaniami do mitów i

W praktyce oznaczało to: w literaturze i teatrze – przejrzysty język, umiarkowany ton, logiczny ład kompozycyjny; w

W Polsce klasycyzm był integralną częścią oświecenia; jego wpływ objął architekturę publiczną i rezydencjonalną, teatr oraz

Zależnie od kontekstu, termin „klasycy” używany jest także wobec twórców i zwolenników klasycystycznych zasad w poszczególnych

z

i

a

i

moralizującej.

i

–

i

w

–

i

a

i

upowszechnianie

W

i

a

w