antycznych

Antycznych jest formą przymiotnika antyczny, używaną w języku polskim do opisywania rzeczy, zjawisk lub okresów związanych z antykiem. Słowo to wywodzi się z łacińskiego antiquus (stary, dawny) i funkcjonuje w odmianie przez przypadki, liczby i rodzaje.

Najczęściej występuje jako forma genitive plural (i w niektórych konstrukcjach locative plural). Przykłady użycia: bez antycznych zabytków, dotyczących antycznych źródeł, czasów antycznych. W liczbie mnogiej nominatywnej istnieją różne formy w zależności od rodzaju: antyczni (męski osobowy), antyczne (żeński i nijaki, a także liczba mnogiej formy neutrum).

Zakres znaczeniowy obejmuje kilka członów. W naukach o starożytności, historii sztuki, archeologii i literaturze antyczność odnosi się do kultury i czasów klasycznych, greckich i rzymskich, a także do stylów naśladujących ten okres. W języku potocznym bywa używany do opisania przedmiotów lub stylów stylizowanych na starożytność, na przykład mebli w stylu antycznym czy ozdób inspirowanych kulturą antyczną.

Uwagi gramatyczne: antycznych to przede wszystkim forma przypadków genitive (liczba mnoga) i locative, używana po wyrazach wymagających tych przypadków. Podstawowa forma podstawowego przymiotnika to antyczny; jego odmiana w liczbie mnogiej zależy od rodzaju rzeczownika, do którego się odnosi.