kalafior

Kalafior (Brassica oleracea var. botrytis) to warzywo należące do rodziny kapustowatych. Charakterystyczną cechą jest gęsta, zwykle biała główka złożona z różyczek kwiatostanowych, które mogą być otoczone liśćmi. Oprócz tradycyjnie białego kalafioru istnieją odmiany o kolorach zielonym, fioletowym i kremowym, a także kalafior romanesco, wyróżniający się charakterystycznym, spiralnym układem różyczek.

Odmiany kalafiorów różnią się między sobą kształtem główki, wielkością oraz kolorem. W handlu popularne są kalafiory o średniej wielkości głóce, które łatwo się obchodzą i przechowują. Kalafior wymaga krótkiego, lecz intensywnego nawożenia oraz ochrony przed uszkodzeniami termicznymi i chorobami.

Uprawa kalafioru wymaga chłodnego klimatu i żyznej, przepuszczalnej gleby o pH około 6–7. Roślina potrzebuje stałej wilgoci i umiarkowanych temperatur, najlepiej 16–22°C. Siewki wysadza się w mniej więcej 40–60 dni po sowieniu, w odpowiednich odstępach, aby zapewnić miejsce na rozwój główek. Kalafior jest wrażliwy na wysokie temperatury, co może powodować żółknięcie i rozlatywanie różyczek.

Zastosowanie kulinarne obejmuje gotowanie na parze, gotowanie w wodzie, pieczenie, a także surowe w sałatkach. Kalafior jest niskokaloryczny i bogaty w witaminę C, witaminę K oraz błonnik; zawiera również związki bioaktywne, takie jak glukozynolaty.

Przechowywanie: w chłodni przez kilka dni, dłużej po krótkim blanszowaniu lub zamrożeniu. Kalafior ma długą tradycję uprawy i stanowi popularny składnik dietetyczny na całym świecie.