inhoudsvaliditeitsratio

Inhoudsvaliditeitsratio (CVR) is een statistische maat voor de inhoudsvaliditeit van individuele items in een test of vragenlijst, gebaseerd op de meningen van experts. De methode is in 1975 voorgesteld door Lawshe en wordt vooral gebruikt bij de ontwikkeling van meetinstrumenten om te beoordelen of een item essentieel is voor het construct dat wordt gemeten.

Berekening en interpretatie: bij een panel van N experts evalueert ieder item als essentieel of niet essentieel (vaak door twee categorieën: essential vs. not essential). De CVR wordt berekend als CVR = (ne - N/2) / (N/2), waarbij ne het aantal experts is dat het item als essentieel heeft beoordeeld. De waarde ligt tussen -1 en +1. Een hogere CVR wijst op bredere consensus dat het item essentieel is. Voor de interpretatie is ook een drempelwaarde nodig, afhankelijk van N; Lawshe levert tabellen met kritieke CVR-waarden bij verschillende N en betrouwbaarheidsniveaus. Als het CVR van een item onder de kritieke waarde valt, wordt het item vaak verwijderd of aangepast.

Toepassing en relatie met andere concepten: CVR is een kernmaat in het proces van inhoudsvaliditeit bij toetsontwerp en vragenlijstontwikkeling. Het wordt vaak aangevuld met andere methoden zoals de Content Validity Index (CVI), waaronder itemniveau-CVI (I-CVI) en schaalniveau-CVI (S-CVI). Deze samenhangend gebruikt geven een beeld van de inhoudelijke relevantie en dekking van de meetinstrumenten.

Beperkingen: de betrouwbaarheid van de CVR hangt af van de selectie en het aantal experts; subjectieve beoordeling en dichotomisering kunnen de resultaten beïnvloeden; de maat evalueert alleen inhoudsvaliditeit en niet andere vormen van validiteit of betrouwbaarheid.