hornblendowej

Hornblendowa odnosi się do hornblendendy, minerału należącego do grupy amfiboli. Hornblenda to jeden z najważniejszych minerałów występujących w skałach magmowych i metamorficznych; charakteryzuje się długoosiowymi kryształami i złożonym składem chemicznym, który obejmuje wapń, magnez, żelazo i glin. W języku polskim przymiotnik hornblendowa używany jest do opisu minerałów, skał i cech związanych z hornblendą.

Właściwości fizyczne i identyfikacja hornblendoy obejmują zwykle ciemny kolor (od oliwkowozielonego po brązowy i czarny), szklisty połysk, twardość 5–6 w skali Mohsa oraz gęstość względną w zakresie około 3,0–3,5 g/cm3. Charakterystyczne są dwie doskonale rozwinięte łupliwości prowadzące pod kątem około 56° i 124°. Te cechy pomagają w rozpoznawaniu hornblendowych minerałów w badaniach mikroskopowych i polowych.

Występowanie i formowanie hornblendoy obejmuje skały magmowe o różnym składzie od bazaltowego po granodorytowy, w tym granity, dioryty, dioryty i andezyty, a także skały metamorficzne takie jak amfibolity i szkła amfibolitowe. Hornblenda powstaje w warunkach umiarkowanie wysokiej temperatury i ciśnienia, zarówno w magmach plutonicznych, jak i podczas metamorfizmu regionalnego czy kontaktowego. Jest istotnym składnikiem wielu skał i stanowi ważny wskaźnik warunków krystalizacji i przemian metamorficznych.

Znaczenie hornblendowej w geologii polega na dostarczaniu informacji o środowisku formowania skał. Obserwowana obecność hornblendoy pomaga określać zakres temperatur i ciśnień podczas krystalizacji, co czyni ją użytecznym wskaźnikiem w petrographii i petrologii. Nie jest to minerał rudny, lecz cenny narzędzie w analizach geologicznych.