hljóðkort

Hljóðkort eru tölvukort sem annast hljóðsendingu og hljóðvinnslu í tölvum. Þau framkvæma umbreytingu milli rafrænna hljóða og hljóðs sem notandi heyri, með DAC (digital-to-analog converter) til útleiðslu og ADC (analog-to-digital converter) til upptöku. Hljóðkort bjóða oft upp á margar tengingar, svo sem line-in og line-out, heyrnartól- eða hátalaraútgang, auk tenginga fyrir MIDI, S/PDIF eða optísk hljóðtengi. Sum kort innihalda einnig innbyggðan DSP til raunvinnslu hljóðs og sértækra stillinga.

Frá upphafi tölvubylgjunnar hafa hljóðkort bætt við hljóðgæði tölvukerfa. Á níunda- og tíunda áratugnum gerðu hljóðkort eins og Sound Blaster frá Creative Labs hljóðkortin vinsæl. Með þróun móðurborða og innbyggðs hljóðkerfis hafa flest tölvur nú innbyggt hljóðkort, en aðskilin hljóðkort eru enn notuð fyrir háþróaða gæði, minni töf og sértækan stuðning í tónlist, upptökum og leikjum.

Gerðir og tengingar: Innbyggð hljóðkort eru algengust í nútíma móðurborðum og bjóða oft ásættanlega hljóðgæði fyrir almenna notkun. Aðskilin (discrete) hljóðkort koma sem uppfæranleg viðbót og tengjast gjarnan með PCIe, USB eða Thunderbolt. Þau veita oft fleiri rásir (t.d. 5.1 eða 7.1), betri inngöngur/útgangar og aukna vinnslu með sértækum DAC/ADC og DSP.

Val og notkun: Latency, drif og samhæfni við stýrikerfi skipta miklu máli. Windows-notendur nota oft ASIO eða WASAPI, macOS notar Core Audio, og Linux styður ALSA/Pulse. Notendur í tónlistariðnaði, upptökum, heimadæmi og leikjum hafa hag af hlóðkortum sem uppfylla þeirra sérstöðnu þarfir.