Home

glicyna

Glicyna, najmniejszy spośród aminokwasów i jeden z podstawowych składników białek, ma wzór chemiczny C2H5NO2. Jej struktura to NH2-CH2-COOH; w warunkach fizjologicznych występuje przede wszystkim jako zwitterion. Z bocznym łańcuchem stanowi tylko atom wodoru, co czyni glicynę wyjątkowo prostym aminokwasem i sprzyja jej obecności w miejscach o ograniczonej przestrzeni, na przykład w kolagenie, gdzie występuje co trzecą resztę.

Glicyna jest aminokwasem endogennym; syntetyzowana jest w organizmie i występuje także w pokarmach bogatych w białko.

Jest ważnym składnikiem białek; w kolagenie jej obecność ułatwia zwijanie struktury w stabilną triple helisę. W

W układzie nerwowym glicyna pełni rolę neuroprzekaźnika hamującego w rdzeniu kręgowym i pniu mózgu; działa także

Otrzymywanie i zastosowanie: glicyna występuje naturalnie w białkach i może być pozyskiwana z diety; stosowana w

Nie
jest
egzogenna,
co
oznacza,
że
nie
musi
być
dostarczana
wyłącznie
z
dietą.
biosyntezie
porfiryn
(prekursor
heme)
glicyna
łączy
się
z
succynylokoenzymem
A,
tworząc
aminolewulinian
(ALA)
i
rozpoczynając
syntezę
porfiryn.
Uczestniczy
także
w
biosyntezie
puryn
i
w
tworzeniu
kreatyny.
jako
ko-agonista
receptorów
NMDA,
gdzie
współdziała
z
glutaminem,
aby
aktywować
te
receptory.
suplementacji
i
w
przemyśle
spożywczym.
Zwykle
jest
bezpieczna
w
normalnych
dawkach;
w
wysokich
dawkach
może
powodować
dolegliwości
żołądkowo‑jelitowe.