garniturze

Garnitur to polskie słowo oznaczające zestaw powiązanych ze sobą elementów. W języku potocznym najczęściej odnosi się do dwóch głównych sensów: ubraniowego i meblowego. W obu znaczeniach chodzi o to, by poszczególne części były stylistycznie i funkcjonalnie dopasowane do siebie.

Etymologia terminu wskazuje na zapożyczenie z języka francuskiego garniture, które początkowo oznaczało wyposa­żenie lub ozdoby; w polskim słownictwie garnitur z czasem stał się powszechnym określeniem zestawu rzeczy.

W kontekście ubioru gar­nitur to zestaw odzieży przeznaczony do noszenia jako całość. Zwykle składa się z marynarki i spodni, czasem także z kamizelki, tworząc garnitur trzy­częściowy. W praktyce wyróżnia się różne warianty kroju i tkanin, a dobór dodatków takich jak koszula, krawat i pasek wpływa na formę stroju (na przykład garnitur formalny vs. półformalne zestawy). W Polsce termin ten używany jest głównie w odniesieniu do męskiego ubioru; dla ubioru damskiego częściej używa się słowa „kostium”.

W znaczeniu meblowym garnitur mebli to komplet dopasowanych elementów do wyposażenia wnętrza, na przykład do salonu lub gabinetu. Zwykle obejmuje zestaw sof, foteli, stolika i często komodę lub szafkę RTV; wyróżnia się styl i materiał fasady, tak by tworzyć spójną aranżację. W praktyce rzadziej mówi się „garnitur meblowy” niż „komplet mebli”, ale użycie terminu jest zrozumiałe, zwłaszcza w opisach zestawów dopasowanych stylistycznie.

See also: kostium, ubranie formalne, komplet mebli.