gallblöðru

Gallblöðran er lítið, perulaga líffæri sem situr undir neðri yfirborði lifrarinnar og er hluti af gallrásakerfi lifrarinnar. Hún geymir og þéttir gall sem lifrin framleiðir. Þegar meltingin krefst gall losar gallblöðran það inn í skeifugörnina gegnum cystic duct og sameiginlegt gallrás (ductus choledochus).

Gallblöðran hefur botn, líkama og háls og festist við lifrina. Slímhúð hennar er þakin einföldu epitel og myndar fellingar sem auka yfirborð hennar og gera þéttun gallsins mögulega. Veggurinn inniheldur vöðvahópa sem draga gallblöðru saman og tæma hana.

Við meltingu, sérstaklega eftir fæðu með fitu, losnar hormónið cholecystokinin (CCK) sem hvetur samdrátt gallblöðru og opnar gallrásir svo gall flæði inn í skeifugörnina.

Algengir kvillar eru gallstein og bólga í gallblöðru (gallblöðrubólga). Gallstein geta stíflað göngin og valdið kólíkusverkjum, ógleði eða sýkingu. Greining byggist oft á útliti með ultrasonrannsókn (últrasón) og blóðprufum; einnig er hægt að nota HIDA-skoðun til að meta starfsemi gallblöðrunnar.

Meðferð fer eftir einkennum: sumar gallstein eru án einkenna og krefjast ekki meðferðar, en ef einkenni eða bólga eru til staðar er algengasta meðferðin fjarlæging gallblöðru (gallblöðrufjarlægja), oft með laparoskopískri aðgerð. Eftir aðgerð batnar fólk almennt vel, þó að sumir upplifi bráða aðlögun í meltingarstarfsemi.