efniseiginleika

Efniseiginleikar eru eiginleikar efna sem koma fram þegar efni tekur þátt í efnahvarfi eða breytist í nýtt efni. Þeir lýsa getu efnis til að hvarfast við önnur efni, gefa eða taka upp rafeindir og mynda ný efni undir tilteknum aðstæðum. Efniseiginleikar gera ráð fyrir breytingu á samsetningu eða uppbyggingu efnis og eru oft mældir í tilraunum sem lúta að efnahvarfum.

Í samanburði við efniseiginleika eru eðlis- eða efnisfræðilegir eiginleikar, sem hægt er að mæla án breytingar á efninu, oft notaðir sem samanburðarviðmið. Dæmi um efniseiginleika eru tilhneiging til oxunar (tilhneiging efnis til að oxast), sýrustig í lausn (pH), og redox-geta; einnig brennileiki eða eyðilegging efnis í hreyfingu við tilteknar aðstæður. Efniseiginleikar eru háðir samsetningu efnis og aðstæðum eins og hita, þrýstingi eða tilvist efnahvarfs.

Notkun efniseiginleika stuðlar að flokkun efna, spá fyrir hegðun þeirra í efnahvarfi og hönnun framleiðsluferla eða efnaiðnaðar. Í kennslu og rannsóknarstarfi eru þeir grundvallaratriði til að bera kennsl á efni, meta stöðugleika og skilja hvarfhæfni þeirra við mismunandi aðstæður.