drutów

Drutów, czyli przewodów metalowych o cylindrycznym przekroju, używa się w elektryce, budownictwie i przemyśle mechanicznym. Mogą być nagie lub izolowane oraz występować jako druty zbrojeniowe, sprężynowe lub skręcane w kable i liny. Średnica drutów waha się od kilku tysięcznych milimetra do kilkudziesięciu milimetrów, w zależności od zastosowania.

Najważniejsze materiały to miedź, aluminium i stal. Miedź ma wysoką przewodność elektryczną i dobrą plastyczność; aluminium waży mniej i jest tańsze, lecz ma wyższą rezystancję. Stal zapewnia wytrzymałość mechaniczną i sprężystość, doskonale nadaje się na druty sprężynowe i zbrojeniowe. Do specjalnych zastosowań stosuje się stopy niklu, tytanu i stali nierdzewnej oraz różne powłoki ochronne, np. cynowanie lub cynkowanie. Druty mogą być także izolowane plastikiem lub gumą, co umożliwia ich bezpieczne użytkowanie w obwodach.

Produkcja drutów polega na ciągnięciu metalu przez serię matryc, co zmniejsza przekrój i wydłuża materiał. Procesowi towarzyszy obróbka cieplna, a w przypadku drutów kabla także skręcanie, struganie i nakładanie izolacji. W zależności od zastosowania powstają druty o różnej wytrzymałości i elastyczności.

Zastosowania obejmują przewody elektryczne i elektroniczne, linie energetyczne, zbrojenia budowlane, sprężyny i cięgna, a także biżuterię i sztukę metalową.

Parametry techniczne obejmują przekrój poprzeczny (mm2) lub średnicę (mm), rezystywność materiału, wytrzymałość na rozciąganie i dopuszczalne odkształcenia. Istnieją liczne normy krajowe i międzynarodowe określające jakości i tolerancje drutów.