doprowadzajcego

Doprowadzającego to forma imiesłowu przysłówkowego czynnego od czasownika doprowadzać/doprowadzić. W polszczyźnie funkcjonuje jako przymiotnikowy imiesłów czynny i odnosi się do czegoś, co prowadzi do określonego skutku. Podstawowa, nominatywna forma męska liczby pojedynczej to doprowadzający; odmiana w innych przypadkach daje formy takie jak doprowadzającego (genitive or accusative). W praktyce tekstowej często spotyka się także zapis bez znaków diakrytycznych, czyli doprowadzajcego, który bywa błędny lub nieprecyzyjny pod względem ortograficznym.

Znaczenie i zastosowanie: doprowadzający opisuje czynność, proces albo podmiot, który powoduje określony skutek, często negatywny. Termin ten może występować w tekstach naukowych, prawnych, administracyjnych i literackich, gdzie precyzyjnie określa zależności przyczynowo-skutkowe. W języku potocznym rzadziej używa się tej formy; częściej mówimy o czynnikach prowadzących do czegoś lub o osobach wywołujących skutki.

Przykłady użycia:

- Osoba doprowadzająca do konfliktu może być pociągnięta do odpowiedzialności.

- Działania doprowadzające do pogorszenia stanu środowiska wymagają oceny prawnej i korekty.

Etymologia: wywodzi się z czasownika doprowadzać, który składa się z przedrostka do- i rdzenia prowadzać/prowadz—wzmacniającego znaczenie prowadzenia do określonego celu.

Zobacz także: prowadzić, doprowadzać, doprowadzenie, imiesłów czynny.