chromowanie

Chromowanie to proces nakładania na podłoże cienkiej lub grubszej warstwy chromu metodą elektrolizy. Powłoka chromowa bywa stosowana zarówno w celach estetycznych, zapewniając wysoki połysk, jak i w zastosowaniach technicznych, zwiększając odporność na korozję i zużycie. W praktyce wyróżnia się dwa główne rodzaje chromowania: dekoracyjne i twarde.

Chromowanie dekoracyjne zapewnia wysoki połysk i ochronę przed korozją przy cienkiej powłoce, zwykle o grubości rzędu 0,2–0,5 μm. Stosuje się je w armaturze sanitarnej, elementach pojazdów, wykończeniach maszynowych i w elementach dekoracyjnych.

Chromowanie twarde polega na wytworzeniu znacznie grubszej powłoki, co czyni ją odporną na ścieranie. Grubość powłoki mieści się zwykle w zakresie kilku μm do kilkunastu μm, co sprawdza się na wałach, prowadnicach, narzędziach oraz w innych częściach narażonych na tarcie.

Proces technologiczny polega na elektrolitycznym osadzaniu chromu z roztworów chromowych, najczęściej kwasu chromowego. Element pracujący jako katoda jest zanurzany w kąpieli, a powłoka formuje się przy odpowiednim natężeniu prądu i temperaturze roztworu. W praktyce parametry dobiera się w zależności od rodzaju powłoki i wymaganych właściwości. Ze względu na toksyczność chromu w stanie Cr(VI) i wymogi ochrony środowiska rozwijane są alternatywy o ograniczonym lub bezpieczniejszym udziałem Cr(VI), takie jak chromowanie trójwartościowe.