chlorek

Chlorek to chemiczny związek zawierający jon chlorkowy Cl−. W chemii nieorganicznej chlorki powstają, gdy kwas solny (HCl) reaguje z metalem, tlenkiem metalu lub innym zasadowym związkiem tworzącym sól. W większości przypadków chlorki tworzą sole o ogólnym wzorze MClx, gdzie x zależy od stopnia utlenienia metalu. Do najważniejszych chlorków należą chlorek sodu (NaCl), chlorek potasu (KCl) i chlorek wapnia (CaCl2). Wśród innych przykładów wymienia się chlorek magnezu (MgCl2) oraz chlorek glinu (AlCl3). Roztwory chlorkowe obejmują także wodny roztwór kwasu solnego, czyli roztwór HCl.

Właściwości chlorków są zróżnicowane. Większość stanowią sole jonowe o stosunkowo wysokich temperaturach topnienia i dobrej rozpuszczalności w wodzie. Wyjątek stanowi AlCl3, który w stanie stałym i w cieczach wykazuje charakter kowalencyjny i działa jako silny kwas Lewisa. Niektóre chlorki są higroskopijne i mogą deliquescować.

Zastosowania obejmują szeroki zakres. NaCl jest powszechnym dodatkiem do żywności i środkiem konserwującym. KCl stosuje się jako suplement diety i nawóz. CaCl2 znajduje zastosowanie jako środek wysuszający, środek przeciwzamarzaniu i dodatek w przemyśle spożywczym. AlCl3 używany jest jako katalizator w reakcjach chemicznych (np. w niektórych reakcjach Friedel–Craftsa). MgCl2 wykorzystuje się w chemicznych syntezach oraz jako suplement diety. W laboratoriach chlorki służą jako źródło jonów Cl− i reagent.

Bezpieczeństwo: wiele chlorków jest żrących lub toksycznych w wysokich stężeniach; pary HCl mogą podrażniać drogi oddechowe. Należy stosować odpowiednie środki ochrony i postępować zgodnie z instrukcjami BHP.