bashkëpunues

Bashkëpunues është një fjalë në gjuhën shqipe që përdoret për të përshkruar dikë ose diçka që punon në mënyrë të përbashkët me të tjerët për të arritur një qëllim të përbashkët. Si mbiemër, nënkupton një karakter të bazuar në bashkëpunim dhe gatishëri për të ndarë detyra dhe burime. Si emër, bashkëpunues (masc.) ose bashkëpunuese (fem.) mund të referojë një person që bashkëpunon, p.sh. një bashkëpunues i një projekti.

Etymologjikisht, fjala vjen nga bashkë (të qenurit së bashku) dhe punues (person që punon). Sufiksi -ues krijon një emër konceptual të veprimit ose të veprimtarisë që përshkruan një individ ose një mënyrë ndërmarrjeje në bashkëpunim me të tjerët.

Përdorimi i bashkëpunues mund të jetë neutral në shumicën e konteksteve, duke përgatitur kuptimin e kontributit të ndërsjellë dhe të koordinimit në një aktivitet ose projekt. Në botën profesionale, ai shpesh shoqërohet me etikat e punës në ekip, menaxhimin e projekteve dhe komunikimin efektiv. Në kontekste historiko-politikë ose shoqërore, termi mund të marrë nuanca negative kur i referohet bashkëpunuesve të regjimeve ose krimeve, ose perceptimeve përkolaboracionizëm.

Ndërkuptimet dhe përdorimet e bashkëpunues varen nga konteksti, por rregullisht të sugjerojnë një formë të mirëorganzuar, të integruar dhe të koordinuar të punës së zhvillimit ose të bashkëpunimit.