auðkenninga

Auðkenningar eru ferlar og tækni sem notuð er til að staðfesta auðkenni einstaklings eða stofnunar og til að veita aðgang að þjónustu eða gögnum. Í praktík inniheldur auðkenning oft tvö lög: auðkenningu, sem sannað er hver einstaklingur er, og sannprófun (authentication), sem sanna að sá sem gefur sig fram sé sá sami og á móti stendur.

Helstu aðferðir við auðkenningar byggja á þremur hornsteinum: eitthvað sem einstaklingurinn á (t.d. kort, snjalltæki eða öryggiskröfur sem notuð eru í tækjum), eitthvað sem einstaklingurinn veitir eða veit (lykilorð, PIN), og eitthvað sem einstaklingurinn er eða gerir (biometríur eins og fingrafar eða andlitsgreining). Auk þess eru rafræn skilríki, stafrænar undirskriftir og margþátta auðkenning oft notuð til að styrkja öryggi í netumhverfi.

Í nútímasamfélagi spila auðkenningar lykilhlutverk í opinberri þjónustu, fjármálakerfi og heilsugæslu. Rafræn auðkenning felur í sér vottorð, stafrænar undirskriftir og margþátta auðkenningu, þar sem notandi þarf tvö eða fleiri atriði til að staðfesta sig. Mikilvægt er að viðhalda öryggi með uppfærslum, notkun öruggra aðferða og fríku aukinni friðhelgi.

Reglulegar öryggisráðstafanir og persónuvernd eru grundvallarþættir í auðkenningum. Phishing, misnotkun og rof á gögnum eru möguleg áhætta sem kerfi reyna að draga úr með fjölda auðkenningaaðferða og viðvarandi menntun notenda."""