amortyzacji

Amortyzacja (amortyzacja księgowa) to systematyczne rozliczanie zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w czasie ich przewidywanego okresu użytkowania. Jej podstawowym celem jest odzwierciedlenie stopniowego spadku wartości aktywów oraz rozłożenie kosztu nabycia na poszczególne okresy sprawozdawcze. Amortyzacja wpływa na wynik finansowy firmy oraz na podstawy opodatkowania, gdyż koszty amortyzacji są zwykle uznawane za koszty uzyskania przychodów.

Do grupy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczamy m.in. maszyny, urządzenia, budynki, oprogramowanie oraz patenty. W księgowości stosuje się różne metody amortyzacji: liniową, degresywną oraz metodę jednostkową.

Metoda liniowa polega na równomiernym rozłożeniu wartości odtworzeniowej (wartość początkowa minus wartość końcowa) na przewidywany okres użytkowania. Roczny odpis = (wartość początkowa − wartość końcowa)/okres. Metoda degresywna umożliwia wyższe odpisy w początkowych latach; odpis roczny maleje z czasem zgodnie z przyjętą regułą. Metoda jednostkowa rozlicza koszty na podstawie faktycznego wykorzystania (np. liczby wyprodukowanych jednostek).

W polskim rachunkowości i podatkach amortyzacja jest księgowana jako koszt okresu, a jednocześnie obniża wartość księgową środka trwałego poprzez odpisy amortyzacyjne. W praktyce stosuje się grupy środków trwałych oraz odpowiadające im stawki amortyzacyjne.

Podsumowując, amortyzacja umożliwia rzetelne odwzorowanie zużycia aktywów i wpływa na wynik finansowy oraz koszty podatkowe.