Soczewka

Soczewka to przezroczysty element optyczny o zakrzywionych powierzchniach, który załamuje światło i na różnych płaszczyznach tworzy obrazy. Wykonana jest najczęściej z tworzyw sztucznych lub ze szkła. W praktyce soczewki występują zarówno jako elementy układów optycznych, takich jak obiektywy w kamerach, mikroskopach i projektorach, jak i jako część korekcji wzroku — soczewki okularowe i soczewki kontaktowe.

Podstawowy podział obejmuje soczewki wypukłe (skupiające) oraz wklęsłe (rozpraszające). Istnieją też soczewki o jednym płaskim froncie (plano‑convex i plano‑concave) oraz soczewki dwuwypukłe i dwuwklęsłe. Własności optyczne każdej z nich zależą od kształtu powierzchni i współczynnika załamania materiału, a ich ogniskowa określa, jak mocno załamują światło.

Zastosowania obejmują szeroki zakres: w optyce instrumentalnej (obiektywy aparatów, kamer, mikroskopów, teleskopów), w korekcji wad wzroku (soczewki okularowe i soczewki kontaktowe), a także w przemyśle fotograficznym i projektorach. W medycynie wyróżnia się także naturalną soczewkę oka (soczewka krystaliczna), która może ulegać zmianom z wiekiem.

Materiały: tradycyjnie szkło, obecnie dominują tworzywa sztuczne, takie jak PMMA i CR-39. Soczewki kontaktowe wykonuje się z hydrożeli i silikonowych hydrożeli, które zapewniają wysoką przepuszczalność tlenu i komfort noszenia. Czystość, higiena i właściwe dopasowanie są kluczowe dla zdrowia oczu.